دختران زنده به گور شده

داشتم متنی رو می خوندم که به می رسم به این قسمتش:

"آی پسرک دانشجو، به تو چه مربوط است که دختران سوسنگرد را به اشک نشانده اند؟ و آنان را زنده به گور کرده اند؟ هیچ می دانستی؟! حتما نه ..."

می گردم و می خونم...

سال 59 است، عراق به هویزه می رسد، برای نمایش وحشی بودن دشمن یه چیز بس است... تجاوز و زنده به گور کردن وحشیانه زنان و دختران بزرگ و کوچک سوسنگرد...

اصلا به فکر دختران و پسران ایرانی هم بودن که قتل عام می شدن یا روز و شب، بمب و موشک روی خونه و سرشان منفجر می شد؟

یاد یادبودی می افتم که تو لبنان دیدمش... تو جنگ در سال 1996، زنان و کودکان لبنانی به پایگاه نیروهای انگلیسی سازمان ملل در قانا پناه می برن ... اما با موشک های اسرائیلی هم مردم غیر نظامی و هم نیروهای سازمان ملل به خاک و خون کشیده میشن!

فکر کنم تک کاری که برای این واقعه کردن همون یادبود بودش.

پ.ن.1: متنی که میخوندم آخرین دست نوشته ی شهید احدی، رتبه اول کنکور پزشکی سال 64 بودش.

پ.ن.2: آنجا که نام مهدی نیست قرار نه، فرار باید کرد ... اللهم عجل لولیک الفرج