بهت

این که شام غریبان بری هیات ببینی نوجونی که شب عاشورا کنارت گریه می کرد و سینه می زد نیست، شاید عادی باشه.

اما این که رو در و دیوار هیات و مسجد با اعلامیه فوتش رو به رو بشی، هم خودش سخته، هم باورش سخته...

و برای پدرش سخت تر که می بینه بین سینه زن ها کسی کمه که همراهشون بخونه:

ای که مرا خوانده ای راه نشانم بده ... گوشه ای از کربلا جا و مکانم بده

ان شا الله که با حضرت قاسم بن الحسن (ع) محشور بشه و خدا به خانواده ش صبر عنایت کنه.