روزنوشت های مسافر شب مهتاب

روزنوشت های مسافر شب مهتاب

به آسمان که رسیدند گفتند: زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها!
روزنوشت های مسافر شب مهتاب

روزنوشت های مسافر شب مهتاب

به آسمان که رسیدند گفتند: زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها!

محمد (ص)

امشب با رفقا رفتم سینما شاهد برای تماشای فیلم "محمد (ص)" ساخته مجید مجیدی (سایت فیلم محمد (ص))


 


توی صحنه هایی از فیلم مثل قسمت بعد طواف پرندگان دور خانه خدا، سنگباران سپاه ابرهه، قسمت نزول نعمت به قوم بت پرست کنار دریا واقعا احساس کردم توی اون موقعیت ها هستم. وقتی از سالن سینما بیرون اومدم هنوز هم احساس می کردم توی 1400 سال پیش هستم.

قسمت تولد حضرت محمد (ص) و اشاره به موقعیت ستارگان در آسمان، ورود حضرت محمد (ص) به مکه در خردسالی و اولین نگاه به کعبه، صحنه نجات دختر نوزاد از زنده به گور شدن به دست پدرش و صحنه وفات حضرت آمنه جز صحنه هایی بودن که واقعا برام جذاب بودن.


موسیقی رحمان اله راکا هم عالی بودو مزید علت برای جذاب شدن فیلم مخصوصا توی صحنه اولین نگاه حضرت محمد (ص) به کعبه و سنگباران سپاه ابرهه. 


فیلم چهره ای شاعرانه و زیبا  از پیامبر (ص) نشون می ده که یه غیر مسلمون که همه ش از اسلام داعش رو دیده، با اسلام واقعی آشنا می کنه.


البته فیلم مشکلاتی مثل فیلمنامه هم داره که نمیشه به سادگی از کنارش گذشت.


پ.ن.1: سالن سینما تقریبا پر بود.

پ.ن.2: خدا مجید مجیدی رو خیر و قوت بده که قسمت های بعد رو هم بسازه.

پ.ن.3: اللهم عجل لولیک الفرج


پ.ن.4: توی نقدی خوندم که حضرت محمد (ص) در کودکی دایه اش حلیمه رو شفا میده اما چند دقیقه بعد مادرش، آمنه، رو شفا نمیده و این برای مخاطب بغرنجه. منتقد، چیزی از اجل حتمی نمی دونسته؟