خبر بالا را در روزنامه‌ها نوشته و متوجه نشده بودند چه توهین و استخفاف بزرگی به ملت کهن و کشور شامخی روا می‌دارند. کشوری که تاریخ آن بیشتر از تاریخ امپراتوری ژاپن قدمت دارد.
من نمی‌دانم آن دست قلم شکسته‌ای که چهار قرارداد امضا کرد تا مبلغ 353 هزار و 228 یورو از دولت قوی شوکت ژاپن صدقه دریافت کند کدام دستی بود که حقاً باید به اتهام سرافکنده کردن ملت ایران در انظار جهانی از آرنج بریده شود. ای کاش این انگشتها و پنجه دست قلم می‌شد و ننگ گدایی از بین می‌رفت. کشوری که در بدو دوره چهار ساله مجلس شورای اسلامیش به هر نماینده 700 میلیون تومان کمک و قرض الحسنه و هزینه رهن مسکن و خرید اتومبیل و دفتر نمایندگی می‌دهد ننگ و عارش باد که از کشوری چون ژاپن که همراه همیشگی دشمنان ماست صدقه بگیرد. مگر صدقه شاخ و دم دارد؟ کشوری که میلیاردها دلار در کشورهای آمریکای جنوبی و چین و ماچین و بورکینا فاسو و بولیوی و آفریقا سرمایه‌گذاری می‌کند، مایه شرم و خجالت نیست که مقاماتش می‌روند و کنار چند مقام ژاپنی می‌نشینند و چهار قرارداد امضا می‌کنند که کمک بلاعوض دریافت کنند؟
رقمی که اگر ژاپنی‌ها به بومیان جنگلهای آمازون در آمریکای جنوبی یا آدمخواران جزایر اقیانوسیه یا قحطی زدگان آفریقای مرکزی می‌دادند، لب ور می‌چیدند و با اعتراض و نکوهش آن را توی چهره اهداکنندگان می‌زدند. براستی در خور شرمساری است! از یک طرف روزنامه وال استریت ژورنال از مهمترین جراید اقتصادی آمریکا خبر می‌دهد از چهار میلیارد و دویست میلیون دلار پول ایرانی که قرار بوده آزاد شود و آن را به ایران مسترد دارند حتی قسط اول آن به مبلغ 550 میلیون دلار که در اوایل فوریه از یک بانک ژاپنی به بانک B.C.P در سوئیس انتقال یافت به ایران پرداخت نشده است. قرار بود 5/1 میلیارد دیگر در دو مرحله آزاد شده تا 5 روز آینده مسترد شود، اما هیچ یک از این قسط‌ها به خزانه ایران نرسیده است.
دولت محترم تدبیر و امید فقط زورش به مردم رسیده و برای پرداخت یارانه 45 هزار تومانی به آنها قصد دارد کاری کند که مردم اندوخته‌های خود بابت خرید مسکن و اخذ وام و نیز چندر غازی را که برای کمک به هزینه‌های زندگی در بانکها نگهداری می‌کنند از بانکها خارج کنند و مانند عصر مغول و تاتار و حمله روس و عثمانی در زیر خاک و پتوها و اعماق چاه آب پنهان کنند تا برای روز پیری و خرج میلیونی در بیمارستان و بهای سنگ قبر ذخیره‌ای داشته باشند.
بسیاری از خانواده‌های مستأصل ایرانی هستند که با توجه به حقوق ناچیزی که دولت به بازنشستگان و حتی کارمندان می‌دهد از کل صرفه جویی وجوهی در بانکهای رسمی و قانونی به عنوان پس انداز گذاشته‌اند.
برنامه ریزان اقتصادی می‌خواهند شبکه بانکداری را مختل و مغشوش کرده، به بهانه وارسی وضعیت مالی یارانه بگیران آنچه را که در بانکداری جهانی محترم و مصون شناخته شده است از ریشه بزنند و به نوعی تجسس در بانکها بپردازند که بدون شک باعث خواهد شد بیشتر پس انداز کنندگان اندوخته‌های خود را از بانکها خارج کرده تبدیل به سکه کرده یا به خارجه حواله دهند.
متفکران اقتصادی نابغه دولت گویا نمی‌دانند قوانین بین‌المللی و متعارف بانکداری اجازه نمی‌دهد پس اندازهای مردم افشا شود و تنها یک نفر جرأت کرد این قانون را نقض کند که نا مرحوم صدام بود و بس.
به محض اینکه دولت امید و تدبیر شروع به وارسی پس اندازهای مردم کند خرج اندوخته‌ها از بانکها آغاز شده و بانکها دچار کمبود نقدینگی خواهند شد.
ابوالحسن ابتهاج مدیرکل بانک ملی ایران در سالهای پس از شهریور 1320، آن دسته از توده‌ایها را که در بانک ملی به عنوان کارمند رسوخ و نفوذ کرده و اسرار مشتریان را در جراید توده‌ای چاپ می‌کردند خائن نامید و گفت آنان به نفع بانک شاهنشاهی انگلیس در ایران کار می‌کنند و سبب می‌شوند مشتریهای بانک ملی چون حریم امنیت بانک مخدوش شده اندوخته‌هایشان را به بانک انگلیسی منتقل کنند و بانک ملی را به روز سیاه بنشانند.
بر دولت لازم است این مبلغ خجالت‌آور را به ژاپنی‌ها که میلیاردها دلار هر سال به عناوین مختلف به دولتهای جهان و چاکران آمریکا کمک مالی می‌کنند برگرداند و با آبروی ملت بازی نکند. به جای تفحص در اندوخته مشتریان بانکهای داخل کشور، یقه گردن کلفتهای رانت خوار را بگیرید.
ملتی که یک دزدش 25000 میلیارد تومان بلند می‌کند و ماه‌ها در زندان پلوخورش می‌خورد و لم داده و شنیده‌ام در زندان امکانات زیادی در اختیار دارد، چگونه زیر بار ننگ 353 هزار و 228 یورو صدقه گرفتن می‌رود؟ ملتی که دزد دیگرش 3000 میلیارد تومان و سومین دزدش 5000 میلیارد تومان به جیب می‌زند، چه نیازی دارد که 353 هزار و 228 یورو کمک برای مصارف انسانی بگیرد و کفلمه کند؟ ملتی که یک وزارتخانه‌اش برای برگزاری یک همایش میلیونها دلار خرج می‌کند. چرا باید زیر ننگ صدقه گرفتن برود؟ یکی به من بگوید چه خبر است؟
من تصور می‌کنم بعضی از مسؤولان قیاس به نفس فرموده و تصور می‌کنند همان طور که یکی از وزیران محترم دارایی خود را 93 میلیون تومان گزارش داده و دیگری اظهار فرموده زمینی در خیابان میرداماد دارد که از قرار متری 20 میلیون تومان ارزش دارد و مساحت آن 800 متر است، همه یارانه بگیران که صدی 85، فقیر و دست به زانوی چه کنم و مستأصل هستند، اندوخته‌هایی میلیاردی دارند و دولت محترم قصد دارد با قطع یارانه، تمامی مخارج کشور را از جیب مردم تأمین کند.