قبل سفر: مشهد

اینجای سفرنامه هیچ ربطی به عراق نداره..... 

خوب یه روزی مادرم بهم زنگ زد و گفت برو تاییدیه دانشگاه واسه نظام وظیفه ی ناجا بگیر و بیار تهران.............. ما هم گفتیم چشم. 

روز بعد امتحان یکی مونده به آخر رفتم دانشکده؛ که به یکی از بروبکس برخوردم........  بهش چیزی نگفتم اما گفت کجا میری 

منم که از یه همراه بدم نمیاد؛ گفتم: آموزش. 

با هم رفتیم آموزش که یکی از سال بالاییا سوال عجیبی درباره ی وام پرسید و رفت. سال بالایی مام سابقه دار تقلب بود (امان از این تقلب).... مسئولا شروع کردن به حرف زدن دربارش...... 

تائیدیه رو گرفتم؛ اما طرف گفت اول ببر دبیرخونه مهر کنه؛ بعدم ببر آموزش کل......... 

اول رفتم دبیرخونه؛ رفیق عزیز بی خیال دنبال من اومد..... میخواستم برم آموزش کل؛ با این که چسبیده به دانشکده بود اما تنبلی و گرمای هوا و خواب آلودگی و... باعث شد به رفیق عزیز بگم که بی خیال. الان نمازه؛ بریم نماز.......... بعد نمازم گفتم بهش که بی خیال سلف رو عشقه....

سه روز بعد کنکور بود و دانشگاه تعطیل و منم سه روز بعدش امتحان داشتم.....  

روز امتحان بعد از ظهر رفتم پابوس امام رضا(ع).....

روز بعد امتحانم؛ ساعت ۸ رفتم آموزش کل؛ بار اولی که رفتم خوردم به پیسی...... برقا رفته بود....  ساعت ۱۱  دوباره رفتم.... برق اومده بود؛  

شروع شد.... از این اتاق به اون اتاق......... 

پرونده آموزشیو به دانشجو نمیدادن؛ به همین خاطر کلی صبر کردم تا مستخدم بیاد بعد مسئول دفتر بیاد (جهنم ایرانیا) ........ مسئول دفتر گفت: برو سازمان مرکزی؛ دفتر همکاری های علمی بین المللی 

ما هم رفتیم؛ سریع پیداش کردم......... از اونجا یه نامه اشتباه واسه نظام وظیفه ناجای خراسان رضوی....... که درستش کردم شد به نظام وظیفه ی کل کشور........  

بعدم دبیرخونه و ثبت در اسناد دانشجو .............   

شاد و شنگول در حالی که باورم نمیشد دارم میرم به زیارت؛ برگشتم خوابگاه............

شب هم حرکت به سمت خونه............. (خودش حکایت خفنی ست) 

ادامه داره....... 

(این متن در آینده تغییر میکنه......)