سوریه

هواپیمای شرکت ماهان که می خواست برای بلند شدن سرعت بگیره، یکی از بچه ها با صدای بلندی گفت: برای سلامتی آقای راننده بلند صلوات...

صدای صلوات هماهنگ از اکثر مسافرین بلند شد.

بعد بلند شدن همون فرد با لحن شوخی گفت: آقای راننده چپش کن بخندیم....

خوابم میومد اما هر کار کردم خوابم نبرد... نمی دونم چرا؟؟؟

... هواپیما که اوج گرفت و چراغ کمربندها خاموش شد، مهمانداری بسته هایی به بچه های کوچیک داد که حاوی وسائل بازی بود، گرچه تعدادی شون باز هم شیطنت کردن.

بعد اون بود که شام رو اوردن.... شام مث همیشه برنج و خورشت قارچ و گوشت بودش به همراه نوشابه و شیرینی و نون و پنیر ... من علاوه بر شام، آب پرتقال هم خوردم.

و بعد مشغول صحبت کردن با بغل دستیام شدم که همسفرام بودن که هر دوشون دانشجوی مدیریت بودن ولی از دو دانشگاه مختلف...

بعد دو ساعت که هواپیما در فرودگاه شهر دمشق فرود اومد بازم یکی از بچه ها گفتش: چپش نکرد بخندیم...

مسافرا از دالانی رد شدن و به سمتی رفتند که باید گذرنامه هاشون مهر ورود به سوریه می خورد...

بعد اون هم به سمت تحویل بار رفتیم... به یکی که کیسه نجات هواپیما رو با خودش اورده بودن در قسمت خروج گیر دادن اما بازم گذاشتن با خودش ببره...

پشت درهای بسته ی نمازخونه فرودگاه دمشق، که در زیر زمین فرودگاه بود، نماز دو رکعتی عشامو به سرعت خوندم و به سرعت به طبقه اول برگشتم...

با خروج از فرودگاه با راهنمایی مسئول گروه به سمت اتوبوسی رفتیم که ما رو به سمت منطقه زینبیه می برد....

ادامه دارد....