روزنوشت های مسافر شب مهتاب
به آسمان که رسیدند گفتند: زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها!
روزنوشت های مسافر شب مهتاب
به آسمان که رسیدند گفتند: زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها!
بعد از ظهر روز دوم
بعد از خوردن ناهار توی رستوران هتل، یک راست رفتیم سمت اتاق، برای استراحت و خواب. خیلی خسته بودیم. ساعت یک خوابیدم و حدود ساعت 3 و ربع از خواب بیدار شدم...
قرار بود، ساعت چهار بریم سفارت... توی این فرصت با سید که حدودا ده دقیقه بعد از خواب بیدار شد، المنار رو دیدیم... کمی هم درباره ترور "داریوش رضایی نژاد" حرف زدیم... دیگرانی هم به ما اضافه شدن...
ساعت ده دقیقه به چهار، رفتم تو لابی هتل. تا چهار، بچه ها کم کم اومدن تو لابی... ساعت چهار و ربع شد، اما خبری از اتوبوس نشد. رفتیم بیرون تا منتظر اتوبوس بمونیم، اما بازم نیومد، پس بیزار از آفتاب گرم بعد از ظهر برگشتیم به لابی... ساعت چهار و 40 بلاخره اتوبوس اومد، راننده به مسئولمون توضیح داد که اتوبوس قبلی، وسط راه خراب شده...مسئولمون هم به ما گفت که دیدار با سفیر کنسل شده و ما با رایزن فرهنگی دیدار می کنیم.
بعد از حدود نیم ساعت، به میدان مرجع رسیدیم.. دفتر رایزن فرهنگی به همراه دفتر بعثه مقام معظم رهبری اونجا بودش.
رایزن فرهنگی، ساعت 6 جلسه داشت ولی گفت که همراهش که سالهاست توی سفارت در لبنانه همراه ما در کتابخونه رایزن فرهنگی می مونه و حرف ها رو ادامه میده...
از صحبت ها توی پست های بعدی استفاده می کنم....
حدودا دم دمای اذان مغرب بود به هتل رسیدیم، آماده شدم و به سمت حرم حضرت زینب (س) برای اقمه نماز رفتم...مصلی اونقدر شلوغ بود که به زور جایی برای نماز پیدا کردم... بعد از نماز هم رفتم برای زیارت ...
السلام علیک یا زینب کبری (س)،
حیاط، بعد از نماز، شلوغ شده بود.
به سمت هتل رفتم، یک راست به رستوران هتل. شام جوجه کباب بود، بعد اون هم رفتم اتاق، برای تماشای نابرده رنج و اخبار شبانگاهی شبکه پنج ...
ساعت یازده، جلسه ای بود برای این که فردا قرار بود از سوریه به لبنان بریم...
ساعت دوازده و ربع به وقت سوریه خوابیدیم...
پ.ن.1: سوریه یک ساعت و نیم از ایران عقب تر هستش.
پ.ن.2: مزار مرحوم دکتر شریعتی در حرم حضرت زینب (س) آخرش هم نشد برم... بسته بود. از دور براش، فاتحه خوندم.
اللهم عجل لولیک الفرج
