روزنوشت های مسافر شب مهتاب

روزنوشت های مسافر شب مهتاب

به آسمان که رسیدند گفتند: زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها!
روزنوشت های مسافر شب مهتاب

روزنوشت های مسافر شب مهتاب

به آسمان که رسیدند گفتند: زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها!

اینجا زمین است. (با تشکر از دوست خوبم امین)

اینجا زمین است....


اینجا زمین است.



ساعت به وقت انسانیت خواب است.



عجب موجود سخت جانی است دل


هزار بار تنگ می شود



می شکند



می سوزد 



میمیرد



وباز هم می تپد.



نظرات 3 + ارسال نظر
فسیل جمعه 15 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 10:15 http://www.fosil.blogsky.com/

ساعت به وقت انسانیت خواب است!
وبلاگ جالبی داری موفق باشی

لبخند زندگی جمعه 15 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 12:46 http://www.labkhandezendegi.com

زیبا بود...

مثنوی خیال یکشنبه 17 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 13:19 http://http:masnavikhial.blogfa.com


سلام دوست گرامی چند روزی رییس جمهور و هیأت دولت مهمون شهرمون بودن و ما هم حسابی درگیر خبر و اطلاع رسانی فرصت نمی شد به وبلاگتون سر بزنم
و اما ... ساعت به وقت انسانیت خواب است
متن زیبایی بود اینقدر زیبا که باور کنید عقربه های انسانیت رو تو تمامی واژه های شما احساس کردم
راستی از سفرنامه چه خبر ؟؟؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد