تهران

اتوبوس تو پاکدشت بود که به مسئول اتوبوس گفتم طبق قرار قبلیمون همراه با مهدی پیاده میشیم و میریم خونه هامون بعدم برمیگردیم. سعید هم به میثم گفت تهران پیاده میشه.... 

 بعد لحظاتی، میثم اومد و گفت با راننده صحبت کرده و اونم سه راه سیمان نگه میداره و از اونجا اتوبوس میره شاه عبدالعظیم حسنی تو شهر ری.   

 اضافه کردش ما بعد نماز تو حرم امام(ره) و خوردن ناهار میریم سمت قم. 

اتوبوس سه راه سیمان نگه داشت، وسایلمو (ساک سنگینمو) برداشتم.  

پیاده که شدیم یه ماشین گرفتیم مستقیم برای تهران و محله هامون. 

ساعت یه ربع به نه، آخر مسیر نزدیک خونمون پیاده شدم، قرار گذاشته بودیم برای ساعت یه ربع به یازده برای رفتن به حرم امام(ره).  

چون تنها بودم، مجبور شدم ساکمو رو زمین بکشم که صدایی شبیه تانک می داد، فکر کنم چند نفری که تو کوچه وایساده بودن از شنیدن این صدا کپ کردن! 

بلاخره با هر زحمتی که شده رسیدم خونه..... 

توی خونه که رفتم، مقصد رو هم گفتم، خانوادم گفتن تو هم برو جنوب.....   

همین طوری مقصدم عوض شد و عازم جنوب شدم..... یه پیام به مسئولین اردو زدمو گفتم تا جنوب باهاتون میام.

ساعت 10 و نیم بعد این که چند تا سی دی و فیلم جنگی برداشتم و یه ساک حدودا سبک چیدم با ماشین پدرم رفتیم دنبال مهدی. 

ساعت 10 و 45 وقتی مهدی سوار شد به سمت بهشت زهرا رفتیم.  

تو بهشت زهرا چون نتونستیم بچه ها رو پیدا کنیم، ساکو به امانتی دادیم و بعد وضو گرفتن رفتیم داخل صحن. 

موقع ورود تو ایست بازرسی، دستگاه آژیر خفنی واسه کیف دستیم کشید، مامور اونجا وقتی در کیفو باز کرد و سی دی ها رو دید، گفت: ساسی مانکن داری؟ 

گفتم: بی خیال فیلم جنگی و اخراجی هاست. 

نماز که تموم شد بچه ها رو هم دیدیم..... 

بیرون که اومدیم، موقع گرفتن امانتی، بچه های اردوی راهیان بسیج رو دیدیم که تازه رسیده بودن به تهران. 

بعد ناهار که خورشت قیمه بود و من نمیتونستم همشو بخورم چون خونه مون خیلی خورده بودم (به قول بچه ها یخچال خالی کردن) به سمت قم حرکت کردیم........ 

ادامه داره.....