مدرسه، دانشگاه، بقیع، ام البنین ...

اینم از آخرین جمعه تابستون امسال..........  

تابستونم دیگه داره میره، کم کم به قول قدیمیا ننه سرما تشریف میارن.... البته من که صبحا حس می کنم دارم یخ می بندم! 

یادم میاد اون سال ها که می رفتم مدرسه، هیجان شروع ماه مهر، ماه مدرسه زیاد بود مخصوصا وقتی پامو برای اولین بار گذاشتم توی دبستان، راهنمایی و دبیرستان.... 

اما الان چی؟ دانشگاه!!! فک نکنم کسی هیجان داشته باشه بره سر کلاس استادا بشینه.... مخصوصا اگه جزوه های استادا رو هم داشته باشه. یا مث بعضیا جزوه رو از یکی دیگه بگیره! 

یادم میاد برای سال اول دبستان، کسی فکر نمی کرد، من همین جوری باهاش کنار بیام، ولی یه روز باحال و فراموش نشدنی داشتم ...   

یه روز با یه دسته گل خوشگل به همراه دوست خوبم سهیل میرم پیش معلم اول ابتدایی ام برای تشکر.  

روز اول راهنمایی با بچه های کلاس سال قبل که تو اون مدرسه قبول شده بودن(نمونه دولتی بود)، نشسته بودیم وسط حیاط و هی حرف می زدیم....  

روز اول دبیرستان هم روز باحالی بود، یه مدرسه که سه تا حیاط بزرگ داشت (یازم نمونه دولتی بود)، دیگه از خدا چی می شد خواست... (به جز آرزوی ظهور) اکثر بچه ها همون کسایی بودن که قبلا تو راهنمایی با هم بودیم.

راستی امروز سالگرد تخریب قبور ائمه -علیه اسلام- (یا بهتر بگم قبرستان بقیع) به دست وهابیون بود.  

یادم میاد تو بقیع که داشتیم از دور قبر ام البنین رو زیارت می کردیم، یه سنی مصری اومد، گفت: این قبر کیه؟ 

روحانی کاروان بهش به عربی گفت: ام البنین، همسر حضرت علی...  

سنی مصری هم به طرف قبر سلام داد...  

روحانی کاروان بعدش گفت: ببینید این سنی چطوری به همسر حضرت علی(علیه السلام) احترام گذاشت.

آخ دلم برای بقیع تنگه!  

بری از دور سلام بدی به مادر ابالفضل، ام البنین ... اونم تو بقیع، از راه دور ... اونم تو خاکا ... ازش کربلا بخوای ... گریه هم نتونی بکنی...