خط جدید

24 اسفند شد، و دوباره رسیدم به روز تولدم. امسالم خدا رو شکر باز روز تولدم، نرسیده به چهارشنبه سوری هستش، هنوز که سر و صداهای ترقه های چینی شروع نشده ...

امسال عکس کیک نمیزارم، چون چند روز پیش دو تا از اقواممون توی تصادف کشته شدن و بچه هاشون رو تنها گذاشتن. خدا بیامرزدشون (فاتحه ای براشون بخونید)

به جای عکس کیک، عکس گلی که کاشتم رو می زارم.

امسال چیزای جدیدی یاد گرفتم، خیلی ها رو شناختم. با خیلی ها سعی کردم دوست باشم و بعضی وقت ها شد، بعضی وقت ها نشد و سرم کلاه رفت. (مطلب یاد دوست با شغلم و قرص های آب آور... رو بخونید) تجربه شد که به هر کسی اعتماد نکنم.

یاد گرفتم برای هر چیز الکی غم و غصه به خودم راه ندم. بعضی چیزها هستش که امروز غم هستند و فردا حسرت این که چرا به غم گذشت. (مطلب لحظات سخت رو بخونید). خیام قرن ها قبل سروده که:

ای دل چو زمانه می کند غمناکت / ناگه برود ز تن روان پاکت 

بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند / زان پیش که سبزه بردمد از خاکت

پارسال نوشتم که می خوام بعضی کارها رو بکنم (خط جدید زندگی م)، بعضی هاش شد، بعضی هاش نشد. امسال هم لیستی دارم از کارهایی که باید تا آخر سال دیگه تمومشون کنم.

پ.ن.1: خدا رو شکر امسال هم با کلی بالا و پایین گذشت....

پ.ن.2: اللهم عجل لولیک الفرج