زیاد اهل سریال دیدن نیستم، از چند سال پیش تقریبا هیچ سریالی رو به جز مجموعه پایتخت، در چشم باد، ساخت ایران و اتفاقات عجیب (stranger things) ندیدم. نمی دونم چرا بعد از اتمام هر مجموعه، حس عجیبی دارم مثل یه نگرانی که بعدش چی میشه! (معمولا فیلم سینمایی می بینم، یه سیاهه از فیلم هایی که دیدم بعدا می نویسم)
پس سریال های نوروزی و ماه رمضونی و ماه محرمی و نود قسمتی و... چند سال گذشته مثل ستایش، کیمیا، شوق پرواز، آنام، گسل، لیسانسه ها، دیوار به دیوار، هشت بهشت و ... رو اصلا ندیدم. مجموعه های خارجی هم که بماند.
با این وجود این روزا نمی دونم چی شدش که این دو تا مجموعه رو می بینم:
اولی" آسمان همیشه ابری نیست" رو بعد تقریبا 8 سال از ساختش دارم می بینم. اونم شاید به خاطر این که وسط بالا پایین کردن شبکه ها، یهویی صدای "محسن یگانه" رو شنیدم و نشستم از قسمت اول دیدمش... شاید تقریبا از این مجموعه فقط صدای محسن یگانه رو شنیده بودم تا امروز!!! تا اینجاش جالب بودش. همه یه جوری مشکل دارن....
دومی، فصل چهارم مسابقه "فرمانده" که این روزا پنج شنبه ها از شبکه افق داره پخش میشه که تا اینجاش خیلی جالب بود. مخصوصا مقایسه خط مرزی ایران و پاکستان که یه طرفش خشک و بیابونی و یه طرفش سرسبز بودش..
پ.ن.1: این روزا دارم کتاب "امام علی (ع) صدای عدالت انسانی" اثر جرج جرداق رو می خونم...
پ.ن.2: اللهم عجل لولیک الفرج